آمده أم ...
آمدم ای شاه ، پناهم بده
خنده أمانی ، ز گناهم بده
ای حرمت ، مرجع درماندگان
دور مران از در و راهم بده

شعر
بهانه ای بیش نیست
برای رسیدن به "حقیقت..."

دست خورشید پرده شب را درید
باز هم صبحی دگر از ره رسید
باز هم از لابه لای شاخه ها
بلبلی آواز سر داد و پرید
نور خورشید از ورای شاخه ها

در عجبم یــار مرا باخت داد
بود و نبودم? همه بر باد داد
رفت? دلم سوخت? صدایم گرفت
بـــاز و دمـم? آه...همــــه بــر بــاد داد