بر شانه ی خدای خودم گریه می کنم
این حالم آشناست، خودم می شناسمش
با حال آشنای خودم گریه می کنم
از عشق می نویسم از این حس لعنتی!
با شعر، پا به پای خودم گریه می کنم
می خوانم از سکوت عمیق و همیشگی
اینگونه با صدای خودم گریه می کنم
پیش آمده است عشق و عقبگرد کرده ام
بر سیر قهقرای خودم گریه می کنم
عمری است می کشم بدنی خسته را به دوش
عمری است در عزای خودم گریه می کنم
این شعر آخر است و غمم ناسروده ماند!
بر شعر نارسای خودم گریه می کنم
تا پیش از این برای شما گریه کرده ام
امشب فقط برای خودم گریه می کنم :
کلمات کلیدی:
